ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΙΜΩΤΡΟ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ

Του Απόστολου Χρ. Αντωνάκηaantonakis@e-typos.com
Με εκατοντάδες τηλεφωνήματα διαμαρτυρήθηκαν κυνηγοί αναγνώστες του Ελεύθερου Τύπου σχετικά με την δημόσια διαβούλευση –μέσω διαδικτύου- που αποφάσισε η υπουργός κ. Τίνα Μπιρμπίλη για τις Ζώνες Ειδικής Προστασίας, ξεκινώντας από τον Υμηττό.


Σύμφωνα με τις καταγγελίες οι κυνηγοί χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση – πρόκληση της υπουργού ΥΠΕΚΑ, σχετικά με την δημόσια διαβούλευση περιοχών στις οποίες σχεδιάζεται να απαγορευτεί και η κυνηγετική δραστηριότητα. 

«Παγίδα»

Οι 300.000 Έλληνες κυνηγοί αν και θεωρούν την συγκεκριμένη μεθοδολογία παγίδα, επειδή ένα μικρό μέρος της κυνηγετικής οικογένειας είναι εξοικειωμένο με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ανταποκρίθηκαν αυθόρμητα στην συγκεκριμένη διαδικασία περιμένοντας να διαβάσουν στην ειδική ηλεκτρονική σελίδα και τις απόψεις τους.
Αυτό δυστυχώς δεν συνέβη καθώς από τις 24 Απριλίου το σύστημα δείχνει αδύναμο να δεχθεί μια μεγάλη και μαζική συμμετοχή, καθιστώντας την αξιοπιστία του προβληματική. Από την πλευρά των Ελλήνων κυνηγών εκφράζονται ανησυχίες για το ενδεχόμενοι οι απόψεις τους να περνούν από ειδικό «φίλτρο» μέσω των εντεταλμένων διαχειριστών της επίσημης ιστοσελίδας του ΥΠΕΚΑ.
Το θέμα του Υμηττού, ουσιαστικά, αποτελεί το πρώτο crash test της κ. Τίνας Μπιρμπίλη σχετικά με την απαγόρευση του κυνηγιού στις Ζ.Ε.Π. (υπό τη μορφή σχεδίου Π.Δ.) ώστε να αξιολογηθούν οι αντιδράσεις των κυνηγών και των οργανώσεών τους πριν αποφασίσει τις επεμβάσεις της σε ζωτικούς χώρους για την άσκηση του κυνηγιού στην ευρύτερη περιφέρεια της χώρας. 
Αν και την κ. Τίνα Μπιρμπίλη –σχετικά με τον Υμηττό- την απασχολούσαν αρχικά οι περιμετρικές πινακίδες κατά μήκος των περιφερειακών αυτοκινητόδρομων και όχι οι αποτεφρωμένες εκτάσεις του, καθώς και η ύπαρξη εκατοντάδων κεραιών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και κινητής τηλεφωνίας, εστίασε την προσοχή της σ’ ένα μικρό τμήμα του –στην πλευρά των Μεσογείων- όπου επιτρέπεται το κυνήγι.
Από την πλευρά τους οι κυνηγοί υποστηρίζουν ότι όπου ισχύει το καθεστώς άσκησης του κυνηγίου ορθώς επιτρέπεται, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία. 
Σε ό,τι αφορά την προστασία της άγριας πανίδας του Υμηττού οι κυνηγετικές οργανώσεις υποστηρίζουν ότι η ύπαρξη τους οφείλεται κυρίως σε δικές τους φιλοθηραματικές επεμβάσεις (συχνές απελευθερώσεις) αλλά και στην περιφρούρηση των απαγορευμένων περιοχών από τους φύλακες θήρας των κυνηγετικών συλλόγων.
Κατά συνέπεια, θεωρούν ότι τουλάχιστον αδικούνται, όταν χαρακτηρίζεται το κυνήγι ενοχλητικό και βλαπτικό για το περιβάλλον.
.
Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ...
Προσοχή: Από το σώμα της εφημερίδας (σελ.20)

ΟΧΙ από το κυνηγετικό ένθετο.
Θα μου πείτε: έ και τι έγινε;
Να σας πώ. Δεν μιλάμε πιά γιά το κυνήγι μόνο. Μιλάμε για την Πατρίδα μας.
Μιλάμε γιά κατάλυση (κι ας ακούγεται βαριά η λέξη) της δημοκρατίας μας.

Μιλάμε για την ποιότητα της δημοκρατίας μας.
Μιλάμε γιά καταπάτηση κεκτημένων, με αγώνες και αίμα,δικαιωμάτων.

Δικαιωμάτων που μας τα κληροδότησαν παλιότερες γενιές οι οποίες πέρασαν από Γυάρο και Μακρόνησο για να τα κερδίσουν.

Μιλάμε για στέρηση του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης, του ελεύθερου λόγου και της ισότιμης μεταχείρισης των πολιτών, εκ μέρους της πολιτείας
Μιλάμε γιά μεθόδους και μεθοδεύσεις που νομίζαμε ότι έχουν εξαφανιστεί από την Ευρώπη.
Μιλάμε γιά κοροϊδία. Προσωπικά, το είχα γράψει απ΄την αρχή πως -το θέμα διαβούλευση- το θεωρώ στημένο και χαμένο εκ προοιμίου παιχνίδι.

 Δεν φανταζόμουν, δε μπορούσα να φανταστώ όμως ότι θα φτάνανε μέχρι εκεί. Ίσως και να μην ήθελα να το πιστέψω.
Τώρα πιά η αντίδραση και η αντίστασή μας φεύγει από τα στενά όρια του κυνηγού. Τώρα πιά αγωνιζόμαστε, σαν πολίτες, για την ελευθερία μας
Πρέπει πλέον να αντιδράσουμε σαν δημοκράτες των οποίων τα δικαιώματα καταπατά μιά ΜΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Έχει πάει αλλού το πράμα. Δεν έχει πιά να κάνει με το αν θα απαγορευτεί το κυνήγι στον Υμηττό ή άν θα κυνηγήσουμε στις 20 Αυγούστου ή ακόμα αν θα ξανακυνηγήσουμε γενικώς.
Μας κλείσανε το στόμα. μας φιμώσανε, μας απαγορέψαν να μιλήσουμε. 24 - 28/4/2010, στην ελεύθερη Ελλάδα, της ενωμένης Ευρώπης
Αρνούμαι να το δεχτώ και αποκλείεται να κάτσω φρόνιμος. Δεν θα αμυνθώ, θα επιτεθώ με όλους τους τρόπους και με όλα τα όπλα που μου δίνει το σύνταγμα και η νομοθεσία, Ελληνική και Ευρωπαϊκή.
Γιατί οι φασίστες, πίσω απ΄όποιο χρώμα κι αν κρύβονται, το ίδιο φασίστες είναι και οι εποχές των γύψων έχουν περάσει και δεν θα ξανάρθουν, όσο κι αν το θέλουν τα golden boys και green girls της πολιτικής οικολογίας και της επαγγελματικής φυσιολατρείας, όσα spread-ηλεκτροσόκ και ΔΝΤ-Σκωτσέζικα ντούζ κι αν μας κάνουν οι ξεδιάντροποι που μαγαρίζουν τη λέξη "σοσιαλιστής" όταν τη χρησιμοποιούν είτε γιά να περιγράψουν τους εαυτούς είτε το γιαλαντζί «κίνημά» τους, που είναι τόσο κίνημα, όσο είμαι εγώ πιλότος μαχητικού.
Συχωρεμένε Αντρέα, αγαπημένε οδηγέ της νιότης μου... τι τρίξιμο θα κάνουνε τα κοκκαλάκια σου............

.

Συνάδελφοι το θέμα είναι πολιτικό. Και ο καθ΄ένας από μας πρέπει να αντιδράσει με βάση τις προσωπικές του δημοκρατικές ευαισθησίες.

 Μιλάμε γιά χούντα εδώ, έτσι πρέπει να την αντιμετωπίσουμε, έτσι πρέπει να αντιδράσουμε.

 Δεν θα προτείνω κείμενο. Ας κάνει ο καθ΄ένας αυτό που του λένε τα αντανακλαστικά και η συνείδησή του.

 Η απάτη που ονομάσανε "διαβούλευση" συνεχίζεται. Ο βιασμός της ελευθερίας μας συνεχίζεται.

Όμως, γιά τ΄όνομα του θεού, ξεκολλήστε από την άνεση του καναπέ.

Προ πάντων οι σοσιαλιστές. Κοιτάξτε, δεν είναι το ΠΑΣΟΚ αυτή η ομάδα του γυμναστηρίου που κυβερνά τη χώρα. Δεν έχει καμιά σχέση ούτε με το κίνημα ούτε με τις αρχές του.

 Στείλτε τα μηνύματα στους πολιτικύς της περιοχής σας, στον Πρόεδρο της δημοκρατίας, στην Υπουργό "και δημόσιας διαβούλευσης", στα ΜΜΕ που κάνουν πως δεν βλέπουν.

Κάτι πρέπει να κάνουμε και πρέπει να το κάνουμε μαζικά και δυναμικά.

Ξυπνάτε, μας γυψώνουν.

Γιώργος Αποστολόπουλος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αινήσιο Δέλτα

Πρωτοβουλία πολιτών για τον εξωραϊσμό, την αναβάθμιση, την προστασία και τη διατήρηση της φυσικής ισορροπίας στο Δέλτα του ποταμού Έβρου

www.deltaevrou.org                    e-mail: info@deltaevrou.org

7 Μαΐου 2010

ΠΡΟΣ:

Εθελοντικές οργανώσεις και σωματεία

Περιβαλλοντικές οργανώσεις και σωματεία

Εξωραϊστικοί – φυσιολατρικοί σύλλογοι

Τοπικά Μ.Μ.Ε. – ενημερωτικές ιστοσελίδες

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

  Ότι σκουπίδι πετάξει οποιοσδήποτε διεστραμμένος Βούλγαρος, Τούρκος ή Έλληνας στον Έβρο, αφού ταξιδέψει όλο το μήκος του ποταμιού, έρχεται και "κάθεται" στα τελευταία 3-4 χιλιόμετρα που κοντράρει η θάλασσα, ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ δηλαδή.

Χρόνια τώρα, οι κάτοικοι του Δέλτα φρόντιζαν γιά την απομάκρυνση των σκουπιδιών αυτών, μόνοι, χωρίς βοήθεια από κανέναν.

   Ένας από τους λόγους ίδρυσης του συλλόγου ΑΙΝΗΣΙΟ ΔΕΛΤΑ ήταν ο εξωραϊσμός και η καθαριότητα στο χώρο.

Η απόφαση για την ίδρυση του συλλόγου, πάρθηκε την 2/6/08

Η πρώτη απόφαση που πάρθηκε από την διοικούσα επιτροπή (προτού ακόμη εγκριθεί το καταστατικό μας, πριν την πρώτη Γ.Σ. και τις αρχαιρεσίες για ανάδειξη του πρώτου Δ.Σ. στις 29/7/08), πριν καν γίνουμε σύλλογος, ήταν η διοργάνωση επιχείρησης καθαριότητας στο Δέλτα, στις 29/6/08.

Σ΄εκείνη την πρώτη εξόρμηση, εκτός από τα μέλη μας, πήραν μέρος 3 άτομα που βρέθηκαν τυχαία στο χώρο και 4 μέλη της οργάνωσης "ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ".

   Από τότε, σε τακτά χρονικά διαστήματα, ο σύλλογός μας διοργανώνει επιχειρήσεις καθαριότητας. Και κάθε φορά είμαστε μόνοι μας. Παρά τις εκκλήσεις μας από τα τοπικά ΜΜΕ αλλά και με έντυπο υλικό, δεν ανταποκρίθηκε ποτέ κανείς. Εξωραϊστικοί σύλλογοι, οικολογικές και φιλοπεριβαλλοντικές οργανώσεις, εταιρείες, όμιλοι, υπάρχουν πολλοί στον Έβρο, πολυπληθέστεροι και πιο οργανωμένοι από μας, επιχορηγούμενοι ή όχι αλλά ποτέ δεν ανταποκρίθηκε κανείς στο κάλεσμά μας. Και καθαρίζαμε μόνοι.

Φέτος είναι διαφορετικά. Οι πρόσφατες πλημμύρες ξέπλυναν πολύ σκουπίδι στο ποτάμι. Το Δέλτα του Έβρου είναι σήμερα ένας τεράστιος σκουπιδότοπος.

ΦΕΤΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!

   Με προθυμία ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας ο Κυνηγετικός Σύλλογος Αλεξανδρούπολης, που θα βοηθήσει με προσωπικό και οχήματα, αλλά πάλι δεν φτάνουμε.

Καλούμε λοιπόν τον κόσμο του Νομού, τον απλό πολίτη αλλά και τα οργανωμένα σωματεία την Κυριακή 16 Μαΐου, να καθαρίσουμε το Δέλτα ΜΑΣ. Τούτη τη φορά χρειαζόμαστε βοήθεια. Τούτη τη φορά, πρέπει να κάνετε τα λόγια πράξη, την θεωρία δράση.

Σας περιμένουμε όλους στις 09:00΄στο αναψυκτήριο του Δέλτα.

Πληροφορίες:

6984231006, Γιώργος Αποστολόπουλος

6977636123, Νίκος Τσόμος

Δηλώσεις συμμετοχής – προσφορά βοήθειας: george@deltaevrou.org

Ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;

   …από αρχαιοτάτων χρόνων, μια απ΄τις πιο συνηθισμένες ατάκες – ερωτήσεις των Ελλήνων! Και φυσικά όπου Έλληνας και απάντηση, όπου Ρωμιός και άποψη. Από τους τυχερούς Ρωμιούς ο γράφων, ελόγου μου δηλαδή, εκτός από τον καφενέ και την παρέα έχω κι ένα βήμα να  την καταθέτω γραπτή την γνώμη μου κι αυτό θα κάνω, για να τιμήσω και να ευχαριστήσω τους ανθρώπους εκείνους που μου δώσανε αυτό το βήμα. Κάποιοι θα συμφωνήσουν με τα γραφόμενα, που είναι προϊόν μιάς μικρής προσωπικής έρευνας, κάποιοι όχι, αλλά κάντε μου τη χάρη, βολεμένοι μου αγωνισταράδες του καναπέ και των κλειστών κι απρόσιτων γραφείων, καθώς κι εσείς ύποπτα σιωπηλοί επαγγελματίες κι άρχοντες των Μ.Μ.Ε. να το ψάξετε λίγο το θέμα. Γιατί αν μια στις χίλιες έχω δίκιο, η πράσινη ανάπτυξη που μας υπόσχονται, θα φέρει μαύρες μέρες για τους πολλούς και άφθονο μαύρο χρήμα για τους λίγους, τους εκλεκτούς της.

   Η ιστορία ξεκινάει από πιο παλιά, από τότε που η οικολογία ξεκίνησε σαν ένα αυθαίρετο, σχεδόν επαναστατικό κίνημα, ανθρώπων με καλές προθέσεις, με πραγματικές και βάσιμες ανησυχίες και διάθεση προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, με κέντρο τον άνθρωπο, χωρίς καμιά απολύτως προσδοκία κέρδους, για να καταντήσει σήμερα μέσο βιοπορισμού και πολλές φορές κερδοσκοπίας κάποιων επαγγελματιών οικολάγνων, που χώθηκαν στο κίνημα επιδεικνύοντας θολές περγαμηνές και κραδαίνοντας -κάλπικες και αμφισβητούμενες, από μεγάλους επιστήμονες, σε όλο τον κόσμο σήμερα- απειλές, που μίλαγαν για τρύπες στην ατμόσφαιρα, υπερθέρμανση του πλανήτη, καταστροφή του περιβάλλοντος άνευ επιστροφής και άλλα τέτοια εφιαλτικά, σπέρνοντας τον πανικό και το φόβο.

Έτσι το όμορφο, το ανθρώπινο κίνημα έγινε Μ.Κ.Ο. Μεταλλάχτηκε σε μια καλοστημένη παγκόσμια πλεκτάνη, αδίστακτων, μονοδιάστατων ανθρώπων που φορούν σανδάλια αλλά οδηγούν freelander, που μιλούν ένα ιδιόρρυθμο λεξιλόγιο, γεμάτο ακαταλαβίστικες «επιστημονικές» εκφράσεις, που καταστροφολογούν αναπόδεικτα αν όχι στημένα, που μαγειρεύουν κατά πως τους βολεύει τα αποτελέσματα ερευνών, για τις οποίες καλοπληρώνονται από τα χρήματα των λαών, για να  εκμεταλλεύονται τη δικαιολογημένη ανησυχία των - νέων κυρίως – κατοίκων των αστικών κέντρων και την άγνοιά τους σ΄ότι έχει να κάνει με την επαρχία, παιδιών της πόλης, που δεν έμαθαν ποτέ πως φυτρώνει η τομάτα, που νομίζουν πως άλλο ζώο είναι το αρνί κι άλλο το πρόβατο.

   Νεοφασιστικών μεθόδων οι περισσότερες (γιατί υπάρχουν και κάποιες που νοιάζονται πραγματικά για το περιβάλλον και μόνο, που όλως τυχαία είναι αυτές που παίρνουν τις λιγότερες επιχορηγήσεις ή κάποιες φορές δεν επιδοτούνται καν) θεμελιωμένες στο ψέμα και την απάτη, που γιγαντώνονται μέρα με τη μέρα και που με μεγάλη μαεστρία απομονώνουν οργανώσεις και κινήσεις πολιτών που είτε δεν συμμετέχουν ή αντιτίθενται στην κερδοφόρα σχέση τους με το κεφάλαιο και την πολιτική, που αγοράζουν τοπικούς παράγοντες κι εξαγοράζουν συνειδήσεις, που πνίγουν κάθε αντίθετη φωνή, που επιλέγουν τη σιωπή όπου συμφέρει, που αγνοούν κι ακόμα χειρότερα τρομοκρατούν τοπικές κοινωνίες όταν τολμήσουν να απαιτήσουν σεβασμό στο περιβάλλον του τόπου τους, τις συνήθειές και τις παραδόσεις τους, ή όταν προσπαθήσουν να διαφυλάξουν την επιβίωση αυτών και των παιδιών τους.

   Το αν οι Μ.Κ.Ο. της χώρας μας ανήκουν στη μια ή την άλλη κατηγορία, δεν είμαι αρμόδιος να το κρίνω. Υπάρχουν δικαστές γι΄αυτό και πάνω απ΄όλα υπάρχει η κρίση του λαού, του αδέκαστου κριτή, που μόλις πάρει χαμπάρι πως τον θεωρούν κορόιδο, στέλνει τα φαβορί στη Β΄Εθνική με 10 μονάδες διαφορά.

Ανησυχώ όμως στη σκέψη πως με κυβερνούν άνθρωποι που δεν εκτέθηκαν στη βάσανο των εκλογών  και δεν τους νοιάζει η γνώμη του λαού κι επαναστατώ όταν βλέπω να νομοθετούν κάποιοι που δεν τους ψήφισε κανείς, με το έτσι θέλω κυβερνήτες.

   Πρίν λίγες μέρες η υπουργός Περιβάλλοντος, μαζί με τον κύριο Μ. Χρυσοχοΐδη, μετά από άψογη –όπως τη χαρακτήρισαν- και υποδειγματική συνεργασία, σε μία εκδήλωση που διοργάνωσε το WWF Hellas και σε μια άλλη, στο αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος, ανακοίνωσαν το σχέδιο νόμου που προωθείται από το ΥΠΕΚΑ για την προστασία των δασών. (Άραγε υπήρξε εκπροσώπηση των 300.000 κυνηγών της χώρας ή μήπως δεν μας αφορούν τα δάση;)

Το πιο πάνω σχέδιο νόμου, που εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, μεταξύ άλλων προβλέπει:

Ø  Την καθετοποίηση της Δασικής Υπηρεσίας και την ενσωμάτωσή της στο «φυσικό της σπίτι» που δεν είναι άλλο από το ΥΠΕΚΑ.

Ø  Την ενίσχυσή της με το αναγκαίο προσωπικό και νέες τεχνολογίες.*

Ø  Την μετάταξη προς αυτήν του προσωπικού της νεοσύστατης πλήν υπό διάλυση Αγροφυλακής.

Ø  Τη διάθεση μέρους του εποχικού προσωπικού της πυροσβεστικής, στην δασική υπηρεσία.

Ø  Την ενεργοποίηση του «Ταμείου Δασών» στα πλαίσια ενός «Πράσινου Ταμείου»*

Ø  Τη δημιουργία,στο υπουργείο, ειδικής Γραμματείας Δασών (άντε να δούμε, από ποια Μ.Κ.Ο. θα προέρχεται ο Ε.Γ.)…

Ø  Τη συμμετοχή και συμβολή οργανωμένων ομάδων εθελοντών και μεμονωμένων πολιτών.*

   Τώρα θα μου πείτε τι το κακό υπάρχει στο να συνεργαστούν και να νομοθετήσουν δυό υπουργεία; Απαντώ: κανένα κακό. Υπάρχει μια παράμετρος όμως, την οποία με μεγάλη επιείκεια την χαρακτηρίζω ύποπτη και μακάρι να βγώ ψεύτης: όλες οι πιο πάνω ρυθμίσεις, αποτελούν αυτολεξεί τις προτάσεις του WWF Hellas, σχεδιασμένες και μελετημένες εδώ και χρόνια.

 Ένα μικρό δείγμα:

v  Τον Μάιο του 2008 κοινοποιείται από την εν λόγω οργάνωση η «πρόταση για την αναβάθμιση του συστήματος δασοπροστασίας».

v  Τον Ιούνιο του 2009 η «πρόταση για την ουσιαστική και αποτελεσματική συμμετοχή εθελοντών στην προστασία των δασών»

v  Στις 26/10/2009, με έγγραφό του ( Σχόλια για το σχέδιο νόμου, αρ. πρωτ. 563/09)  προς το μόλις λίγων ημερών Υπουργείο ΠΕΚΑ, το WWF Hellas, «ψιλοκατσαδιάζει» την κατακαινούργια υπουργό και τους συνεργάτες της, απαριθμώντας, κατ΄άρθρο, ένα σωρό ελλείψεων και παραλείψεων και απαιτώντας διορθώσεις και αλλαγές.

v  Τη Δευτέρα 23/11/09, με δημοσίευσή της η οργάνωση, χαρακτηρίζει «θετικό» το σχέδιο νόμου! Μιλά γιά «πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα και πολιτικά γενναία πρωτοβουλία».  Τι άλλαξε σε28 μέρες και από πού πληροφορήθηκε τις αλλαγές το WWF; Γιατί αυτή η οργάνωση ιδιωτών έχει τόσο άμεση και έγκυρη ενημέρωση ενώ κάποιες άλλες μένουν μήνες στο σκοτάδι;

v  Την Πέμπτη 26/11/09, τρείς μέρες αργότερα, η οργάνωση επανέρχεται με ξεχωριστό υπόμνημα προς την Υπουργό ΠΕΚΑ και τον Υπουργό ΠΡΟΠΟ συνοψίζοντας τις προτάσεις της και «συγχαίροντας» τους υπουργούς.

v  Στις 3/3/2010 οι δύο υπουργοί αποδέχονται χωρίς καμία αλλαγή τις πιο πάνω προτάσεις και τις ανακοινώνουν σαν  Βραχυπρόθεσμα μέτρα για τη δασοπροστασία.

Για την ιστορία να αναφέρω ότι στα προγράμματα και τις μελέτες που υλοποίησε το WWF Hellas, για να φτάσει στις πιο πάνω προτάσεις, χρηματοδότες ήταν:

§  Το ίδρυμα Ι.Σ. Λάτση

§  Το ίδρυμα Α.Γ. Λεβέντη

§  Το ίδρυμα Μποδοσάκη

§  Εισφορές υποστηρικτών

Για να μην αδικήσω κάποιον θα πρέπει να αναφέρω ότι μία αντίστοιχη προσπάθεια (διημερίδα) που έγινε το 2007, χρηματοδοτήθηκε από το ίδρυμα Σταύρου Νιάρχου.

Ακόμη θα πρέπει να αναφερθεί ότι σε όλα αυτά τα έγγραφα συνυπογράφει η κ. Θεοδότα Νάντσου, υπεύθυνη περιβαλλοντικής πολιτικής του WWF Ελλάς.

Σήμερα η κυρία, με το πανέμορφο και σπάνιο όνομα, είναι κορυφαία συνεργάτης και σύμβουλος της κ. Μπιρμπίλη. Μετεγκαταστάθηκε στο υπουργείο! Νομοθετεί!

   Όσο καλοπροαίρετα κι αν θέλω να το δώ, αυτόματα γεννιούνται κάποιες ερωτήσεις (όχι πως περιμένω απάντηση)…

·        Υπάρχει τόσο μεγάλη έλλειψη επιστημόνων και ειδικών, ώστε το κράτος κάνει νόμους τις προτάσεις ιδιωτών ή μήπως οι Μ.Κ.Ο. δεν είναι πιά οργανώσεις ιδιωτών; Ποιος και γιατί έδωσε στους ιδιώτες αυτούς το δικαίωμα να κρίνουν, να κατακρίνουν, να επικρίνουν ή να συγχαίρουν υπουργούς και υπηρεσίες, να απαιτούν, να παίρνουν θέση, να νομοθετούν;

·        Η κ. Νάντσου, σαν σύμβουλος της υπουργού, καλείται  να συμβουλέψει αμερόληπτα την Υπουργό, σχετικά με τις προτάσεις που κατατίθενται από διάφορους φορείς. Δε θέλω να αμφισβητήσω την επιστημονική της κατάρτιση και επάρκεια… αλλά υπάρχει περίπτωση να γνωμοδοτήσει ενάντια σε μια πρόταση που υπέγραψε η ίδια πέρυσι ή πρόπερσι σαν στέλεχος του WWF;  Κάτι σαν Γιάννης κερνά – Γιάννης πίνει μου ακούγεται.

·        Το WWF Hellas καταθέτει τις προτάσεις του δωρεάν. Τα χρήματα που χρειάζονται τα παίρνει και από μεγαλοεπιχειρηματίες σπόνσορες των οποίων οι περιβαλλοντικές ανησυχίες είναι γνωστές!!! Πάντα καλοπροαίρετος, διώχνω τη σκέψη που μου λέει ότι χρηματαδοτούμενες προτάσεις μπορούν κάλλιστα να δουλεύουν προς όφελος του χρηματοδότη μα αναρωτιέμαι: Αφού μπορούμε να έχουμε δωρεάν προτάσεις και έτοιμα νομοθετήματα, γιατί, σε καιρό κρίσης και περικοπής λαϊκών κεκτημένων, να πληρώνουμε κάποια εκατομμύρια ευρώ σε κάποιες χιλιάδες δημοσίων και μη υπαλλήλων, ερευνητών, συμβούλων, μελετητών κ.λ.π.;

·        Αν πρόκειται να γίνονται νόμος του κράτους οι προτάσεις του WWF, του ΠΑΝΔΟΙΚΟ, της Ορνιθολογικής Εταιρείας και άλλων οργανώσεων πολιτών, που υποβάλλουν προτάσεις για τα δάση, το κυνήγι, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, γιατί να μη γίνουν νόμοι και οι προτάσεις της Κ.Σ.Ε., των συλλόγων γεωργών, κτηνοτρόφων και ψαράδων; Κι εμείς πολίτες αυτής της χώρας δεν είμαστε; Ή επειδή εμείς δεν παίρνουμε επιδοτήσεις, δεν περνάει ο λόγος μας;

   Μήπως τελικά αυτό που είπε εκείνος ο κακοπροαίρετος Πανούσης, ότι δηλαδή ο Γιώργος Παπανδρέου έφτιαξε κυβέρνηση με τα φιλαράκια του απ΄το γυμναστήριο, έχει επεκταθεί και στα υπουργεία όπου οι υπουργοί κάνουν συμβούλους τα φιλαράκια και τους συνοδοιπόρους της ιδιωτικής τους ζωής;

   Άντε καλέ, στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία… στο λίκνο της τέτοια πράματα;

   Κλείνοντας θα παραθέσω ένα απόσπασμα από την επισήμανση του κ Καραβέλλα, Γεν. Διευθυντή του WWF Hellas: «Τόσο τα μέτρα που ανακοινώθηκαν σήμερα, όσο και αυτή κάθε αυτή η συνεργασία μεταξύ των δύο υπουργών, αποτελούν ιδιαίτερα θετικά στοιχεία τα οποία για πρώτη φορά αφήνουν ένα παράθυρο αισιοδοξίας για το μέλλον της δασοπροστασίας στη χώρα μας. Παρόλα αυτά, πρέπει να τονιστεί ότι αποτελούν μονάχα ένα πρώτο βήμα σε έναν ιδιαίτερα μακρύ δρόμο.

Θά΄χουμε και συνέχεια δηλαδή…..

*: Τις υπογραμμισμένες φράσεις με τον αστερίσκο κρατήστε τες. Θα «παίξουν» πολύ όταν σε λίγα χρόνια αρχίσουν να αποκαλύπτονται οι πράσινες κουμπαριές. Και με το πράσινες δεν εννοώ το κυβερνόν κόμμα. Κάποιους άλλους που θέλουν να κυβερνούν εννοώ.

.

Γιώργος Αποστολόπουλος.

 george@deltaevrou.org

...εμείς οι Ευρωπαίοι....

Έμεινα πραγματικά με το στόμα ανοιχτό, έτσι όπως υπόσχεται ο πρόλογος, διαβάζοντας στο προηγούμενο τεύχος του "Τύπος - κυνήγι" τη μελέτη του Στέλιου Φωκά σχετικά με το κυνήγι στις Σκανδιναβικές χώρες.

Κοντολογής οι κυνηγοί της Σκανδιναβίας κυνηγούν με όλα τα όπλα, τόξα και παγίδες, όλα τα θηράματα, σχεδόν όλο το χρόνο. Κάθε εποχή υπάρχει κάποιο θήραμα του οποίου το κυνήγι επιτρέπεται!

Στις χώρες που χρησιμοποιούν σαν υπόδειγμα οι δικοί μας «οικολόγοι» και παραμυθιάζουν τους υποστηρικτές τους αλλά και εμάς, δεκαετίες τώρα, στα κράτη που έχουν κλείσει εργοστάσια επειδή ρύπαιναν το περιβάλλον, εκεί που οι πολίτες μετακινούνται με ποδήλατα τραίνα και λεωφορεία, έχοντας το Ι.Χ. μόνο για τις εκδρομές ή τα εκτός του τόπου διαμονής τους ταξίδια….

….στον «πράσινο» και «οικολογικό» βορρά της Ευρώπης, οι συνάδελφοί μας κυνηγοί, εξασκούν την αγαπημένη μας δραστηριότητα έτσι που εμείς μόνο στα πιο τολμηρά μας όνειρα -ή στη Βουλγαρία και τα Σκόπια- θα μπορούσαμε, πληρώνοντας λιγότερα απ΄τα μισά χρήματα που πληρώνουμε εμείς!

   Αναπόφευκτα γεννιούνται ερωτήματα:

Τι κάνουν οι εκεί οικολόγοι; Είναι εντελώς άχρηστοι πια; Πως αφήνουν τους «φονιάδες» να δρουν ανενόχλητοι όλο το χρόνο και μάλιστα τσάμπα;

Τι κάνουν οι εκεί κυνηγετικές οργανώσεις, που δεν κάνουν οι δικές μας, για να απολαμβάνουν τα μέλη τους τέτοια προνόμια;

Γιατί εκεί η πράσινη ανάπτυξη περνάει μέσα από τις κυνηγετικές οργανώσεις ενώ εδώ μας έχουν κολλήσει την ετικέτα του εχθρού της φύσης;

Γιατί –αφού όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στο νόμο- δεν διεκδικούμε κι εμείς ίσα δικαιώματα;

Γιατί, αντί να ζητήσουμε περισσότερα από αυτά που έχουμε, παρακαλάμε και γλύφουμε ζητιανεύοντας το ξεροκόμματο, αφήνοντας τους απατεώνες της χρυσόρρυτης «οικολογίας» να δηλητηριάζουν τις ψυχές του λαού μας με ψευτιές και συκοφαντίες, νοθεύοντας ακόμη και τα παιδικά παραμύθια;

Γιατί δεν κάνουμε ότι κάνουν αυτοί; Μήπως ήρθε η ώρα να φτιάξουμε μια δική μας Μ.Κ.Ο. να πάρουμε κι εμείς ένα κομμάτι από τα εκατομμύρια που μοιράζονται οι οργανώσεις αυτές και τα χρησιμοποιούν εναντίον μας, να ξεκινήσουμε τον αγώνα, να πάμε στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια, να τραβήξουμε τη χώρα μας σε δικαστικές περιπέτειες –όπως κάνουν αυτοί- να γίνουμε κι εμείς «Ευρωπαίοι»;

Γιατί τα όρια συνταξιοδότησής μας εξισώνονται μ΄αυτά της Ευρώπης αλλά τα κυνηγετικά μας δικαιώματα όχι;

Δεν έχουμε επιστήμονες να υποστηρίξουν τις διεκδικήσεις μας; Δεν έχουμε νομικούς να προσφύγουν αρμοδίως; Δεν έχουμε χρήματα, τη στιγμή που πληρώνουμε τα διπλά και πιο πολλά από τους συναδέλφους μας του βορρά; (αλήθεια κάποτε υπήρχε κι ένα «ταμείο θήρας» που θεωρητικά είχε πολλά λεφτά. Τι απόγινε;

Ή μήπως κάποιοι βολεύονται με το να μας κρατούν με το κεφάλι σκυμμένο, να παρακαλάμε αντί να απαιτούμε, βουλιαγμένοι στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα;

Ή μήπως πήραν χαμπάρι πως είμαστε χοχόλια και δεν θα ξεσηκωθούμε, ότι κι αν μας κάνουν;

Γιώργος Αποστολόπουλος. 

Cpmmunication break - down

Η μεγάλη γκρίνια των τελευταίων μηνών έχει να κάνει με την έλειψη επαφής ανάμεσα στους κυνηγούς και τους εκπροσώπους τους.

Λύση υπάρχει κι είναι τόσο απλή: Αν η Συνομοσπονδία ΜΑΣ πάρει δέκα λεπτά το χρόνο από κάθε κυνηγό, μπορεί, χωρίς κανένα ζόρι, να καλοπληρώσει ένα παλληκαράκι ή μια κοπελούδα για να ασχολείται όχι μόνον με την ενημέρωση των κυνηγών αλλά και της κοινής γνώμης.

Να γυρίζει στα δίκτυα, στα forums, στα έντυπα του χώρου και όχι μόνον, να βρίσκει τις δημοσιεύσεις που αναφέρονται στο κυνήγι, να ενημερώνει τους αρμόδιους, να δίνεται άμεση απάντηση στις παλιοφυλλάδες και τα ύποπτα συμπεριφερόμενα ΜΜΕ, που -ελείψει παρουσίας μας- δηλητηρίασαν, χρόνια τώρα, τις ψυχές του λαού, που έστρεψαν τον κόσμο εναντίον του κυνηγιού και των κυνηγών, έπεισαν τους συμπολίτες μας πως είμαστε αιμοδιψή τέρατα.

Να μεταφέρει στους εκπροσώπους μας τα παράπονα, τις γκρίνιες, τις προτάσεις, τις απαιτήσεις μας.

Στην εποχή της πληροφορίας και της υπερπληροφόρησης, η κυνηγετική οικογένεια είναι τυφλή, είναι κουφή, είναι μουγκή. Είναι ακοινώνητη και αντιεπικοινωνιακή.

Από την άλλη, η αγωνία μας, ο φόβος για το αύριο, η ανασφάλεια που γέμισε τη ζωή μας, διογκώνεται μέρα με τη μέρα, θεριεύει. Και μαζί θεριεύει ο θυμός, η -δίκαιη ή άδικη, δεν θα το κρίνουμε τώρα- οργή, η απαξίωση προσώπων και θεσμών.

Ότι χειρότερο θα μπορούσε να μας συμβεί στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και συγκυρία, το μεγαλύτερο, το τραγικότερο λάθος που θα μπορούσαμε να κάνουμε, θα ήταν, αντί να συσπειρωθούμε γύρω από τη Συνομοσπονδία ΜΑΣ, αντί να μαζέψουμε τον κόσμο μας, αντί να οργανωθούμε, αντί να αντιδράσουμε, αντί να αντιπαλέψουμε στην επίθεση που αναίτια και απρόκλητα δεχόμαστε, η μεγαλύτερη χαζομάρα θα ήταν να αρχίσουμε τις βολές εναντίον των δικών μας ανθρώπων, μας αρέσουν - δεν μας αρέσουν τα πρόσωπα.

Ούτε όμως και θα αθωώσουμε κάποιον. Υπάρχουν ευθύνες, υπάρχουν πράξεις και παραλείψεις, καταστροφικές και απαράδεκτες ολιγωρίες, για τις οποίες κάποιοι πρέπει και θα λογοδοτήσουν.

Έχω κι εγώ, όπως οι περισσότεροι, μεγάλα παράπονα από τη Συνομοσπονδία. Και πολλές ερωτήσεις. Ερωτήσεις αμείλικτες, βασανιστικές, που μου καίνε τα χείλια. Θα τα δαγκώσω όμως, θα τα ματώσω αν χρειαστεί, αλλά θα το βουλώσω μέχρι να περάσει η μπόρα, να τελειώσει η μάχη.

Δε θα κρίνω εκ του αποτελέσματος, δε θα ξεχάσω, απλά θα περιμένω, γιατί δεν υπάρχει η πολυτέλεια των εσωτερικών τριβών. Δεν περισσεύει κανένας, όλοι είναι απαραίτητοι και κανείς δεν είναι αναλώσιμος. Έχουμε πόλεμο και πρέπει να είμαστε ενωμένοι, έτσι όπως κάνουν πάντα οι Έλληνες όταν έχουν πόλεμο.

 Έτσι όπως κάνουν οι Έλληνες και κερδίζουν πολέμους που όλοι τους θεωρούσαν χαμένους.

Ένα εξαιρετικό άρθρο από το "ΕΘΝΟΣ - ΚΥΝΗΓΙ"

ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΞΑΝΑ...

Η μάχη στο τελευταίο «σύνορο»

Ενα βήμα πριν από την τελεσιδικία, το νομικό «χάος» των απαγορεύσεων του Δέλτα συνεχίζει να δοκιμάζει τις αντοχές της κυνηγετικής κοινότητας. Το «Εθνος - Κυνήγι» αφουγκράστηκε τον παλμό της.

«Ενα δυσοίωνο μέλλον επιφυλάσσουν ισχυροί κίνδυνοι για τον Εβρο. Κάποιοι θέλουν να σβήσουν από τον χάρτη το παραδοσιακό κυνηγετικό ορόσημο του Δέλτα. Το αποδεικνύουν πανηγυρικά τα πρόσφατα τραγελαφικά περιστατικά που συνόδευσαν τη γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την ΚΥΑ 4110/ 2007». Το σχόλιο ανήκει στον επιστημονικό συνεργάτη της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας Θράκης, δασολόγο- θηραματοπόνο κ. Πέτρο Πλατή. Οταν, τον Ιούνιο του 2007, προέκυψε στα ξαφνικά το παραπάνω «νυχτερινό» νομοθέτημα, το «Εθνος - Κυνήγι» είχε δημοσιεύσει αναλυτικό ρεπορτάζ για τις νέες (τότε) απαγορεύσεις, ύστερα από επείγουσα αποστολή του περιοδικού στη βορειοανατολική εσχατιά της χώρας μας.
Τώρα, ξαναγυρίσαμε πάλι εκεί...

Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, το νέο, «αρκτικό» οδοιπορικό μας, με αυτοκίνητο, «πλάβα» και ποδαρόδρομο, δεν διεξάγεται με τις ιδανικότερες συνθήκες. Με αρκετούς βαθμούς κάτω από το μηδέν, η δύναμη του τοπίου αρχίζει να ασκεί την αλάνθαστη, προαιώνια επίδρασή της.

Τους εντοπίζουμε στα «Ανθειώτικα», στις επίπεδες εκτάσεις κάτω από το χωριό Ανθεια. Δύο μόλις ημέρες πριν από την επίσημη λήξη της κυνηγετικής περιόδου, οι Τάκης και Βλάσης δείχνουν επιφυλακτικοί. Εχουν έρθει από την Ξάνθη και ομολογούν στα ίσια ότι, χάρις στο απολύτως ασαφές καθεστώς των απαγορεύσεων, έχουν μπλέξει για τα καλά τους ...παγωμένους τετρακέφαλους των ποδιών τους. Για τους ελάχιστους που δεν γνωρίζουν ακόμα τις εξελίξεις του τελευταίου διμήνου, θυμίζουμε στα γρήγορα τα γεγονότα: Μετά από προσφυγή της Κ.Σ.Ε. και της ΚΟΜΑΘ, το Συμβούλιο της Επικρατείας απεφάνθη περί τα τέλη της περασμένης χρονιάς ότι η ΚΥΑ του 2007 είναι εν πολλοίς παράνομη, γεγονός που αναιρούσε άμεσα τις απαγορεύσεις που θέσπιζε. Οι κυνηγοί άρχισαν δειλά να επανέρχονται στις επίμαχες περιοχές αλλά ο... «ξενοδόχος» είχε αντίθετη άποψη. Το Δασαρχείο... αρνήθηκε την «επανόρθωση», μερικώς επειδή η γραφειοκρατία δεν είχε προωθήσει έγκαιρα τα σχετικά έγγραφα αλλά και γιατί, κατά τη διαβούλευση με τους κυνηγούς, επικράτησαν για άλλη μια φορά οι χειρότερες όψεις της ελληνικής διοίκησης. Η ψυχραιμία χάθηκε στα γρήγορα, η συνεννόηση πήγε περίπατο και οι μηνύσεις στους ανυποψίαστους κυνηγούς πλήθαιναν με ρυθμό καταιγίδας. Κάπως έτσι φτάσαμε στη... δεύτερη προσφυγή που αναμένεται να εξεταστεί από το ΣτΕ σήμερα!!!
«Ας μας πούνε επιτέλους τι πρόκειται να ισχύσει, να ξέρουμε και εμείς τι να κάνουμε. Θέλουμε απλώς ό,τι δικαιούμαστε. Οι άσκοπες συγκρούσεις δεν έχουν νόημα για κανέναν», εξηγεί ο Βλάσης. Κυνηγετικοί κύκλοι της Αλεξανδρούπολης επιμένουν ότι πίσω από την ουσιαστική άρνηση του Δασαρχείου να εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ, βρίσκονται οι γνωστοί πολέμιοι της κυνηγετικής δραστηριότητας σε υπουργεία και Μ.Κ.Ο. «Πρέπει επιτέλους να βρεθεί η φόρμουλα της συνύπαρξης όπως συμβαίνει στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Η εμπόλεμη κατάσταση κυνηγών - οικολόγων ανήκει στο παρελθόν», συμπληρώνει ο Τάκης.
«Ο νόμος 1650 του δασικού Κώδικα ορίζει ότι για την ίδρυση Εθνικού Πάρκου απαιτείται Προεδρικό Διάταγμα που, με τη σειρά του, προκύπτει μετά από διαβούλευση με τοπικές κοινωνίες και φορείς. Η σύμφωνη γνώμη των τελευταίων είναι απαραίτητο προαπαιτούμενο. Τέτοιου είδους περιορισμούς παρέκαμψε η ΚΥΑ 4110/ 07 και αυτός ήταν ο λόγος που επελέγη ως νομοθετική διαδικασία», επανέρχεται ο κ. Πλατής. Στο μεταξύ, η τοπική κυνηγετική κοινότητα εξακολουθεί να διάγει μέσα στην αμφιβολία και τις αόριστες φοβίες που παράγει η έλλειψη ξεκάθαρου καθεστώτος. Ανθρωποι που γνωρίζουν σε βάθος τα σχετικά θέματα λένε ότι, ανάμεσα στις πιθανές ανταπαντήσεις που θα συνοδεύσουν τις θεσμικές «κόντρες», περιλαμβάνεται πιθανώς «η μονομερής επέκταση του Καταφυγίου Αγρίας Ζωής έτσι ώστε να συμπεριλάβει τις τέως απαγορευμένες περιοχές της ΚΥΑ». Σπεύδουν, ωστόσο, να δηλώσουν ότι «έτσι κι αλλιώς, τα εγχειρήματα χωρίς τοπική αποδοχή δεν έχουν καμία τύχη. Οι κυνηγοί οδηγήθηκαν στα δικαστήρια από ανάγκη, αφού δεν συμμετέχουν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων με ευθύνη των αρμοδίων, που αγνοούν επιδεικτικά τα συλλογικά μας όργανα».

Περνάμε από όλα τα γνωστά μέρη. Από το «Τρυπητό» (ή «Γαλλικό») και το «Μυδοτροφείο», την έδρα της μικρής αλιευτικής κοινότητας. Στο βάθος φαίνονται αχνά οι αμμονησίδες του Δέλτα, το «Γαϊδουρονήσι», η «Ασάνη» και το «Ξηράδι του Καραβιού». Στου «Δημητριάδη» υπάρχουν μερικά από τα σημαντικότερα λιβάδια της Ευρώπης σε ό,τι αφορά τις χήνες. Εντοπίζουμε με ευκολία μερικές κοκκινολαιμόχηνες που προστατεύονται και πολλές ασπρομετωπόχηνες, το κυνήγι των οποίων επιτρέπεται. Να και το μεγάλο εικονοστάσι του «Αγίου Γεωργίου» με τα έντονα σημεία διάβρωσης, επάνω στον καταλασπωμένο δασικό δρόμο. Το εκκλησάκι του Αγίου Σωτήρα, γνωστό στέκι για τρυγόνια και ορτύκια κοντά στον υγρότοπο στα «Ανθειώτικα», παραμένει στη θέση του... Ομως οι συνθήκες και η εποχή δεν ευνοούν την παρουσία κυνηγών. Στην περιοχή «Βούρλα» του χωριού «Απαλός», οι απαγορευτικές πινακίδες της ΚΥΑ παραμένουν στη θέση τους.
Ο κ. Πλατής εκφράζει τον προβληματισμό του για την «κοντή» μνήμη των τοπικών φορέων που επιμένουν να εξαιρούν τους κυνηγούς από τις διαδικασίες προστασίας των ειδών. «Τη δεκαετία του '90, μετά από δική μας πρόταση και σχετική απόφαση του Δασαρχείου εξαιρέθηκαν από το κυνήγι τα είδη φαλαρίδα, μπεκατσίνι, νερόκοτα και καλλημάνα. Στην αρχή για τρία χρόνια, αλλά η απαγόρευση ίσχυσε τελικά για μια ολόκληρη δεκαετία». Περνάμε με το αυτοκίνητο και από τη «Βίλα του Ωνάση» που στην εποχή της ακμής της ήταν βαθιά μέσα στα νερά. Η πρόσβαση, επί των ημερών του «Σμυρνιού», γινόταν μόνο με βάρκα. Με τις μηχανές να αποτελούν σπάνιο φαινόμενο, το αρκετά μακρύ ταξίδι από τα χωριά απαιτούσε τότε μπόλικο κουπί. Βρίσκουμε και τον Νεκτάριο, επίσης από την Ξάνθη, βουτηγμένο μέχρι τον γοφό στο νερό, δίπλα από τα τεράστια, γυμνά κλαδιά που του προσφέρουν κάποια στοιχειώδη κάλυψη. Σκανάρει τον ουρανό για κανένα περαστικό υδρόβιο με τα λόγια του να απηχούν τα ίδια συναισθήματα. Αγνοια, δισταγμό... και «δράση» με την ψυχή στο στόμα!
Το επόμενο, ακόμα πιο πολικό πρωινό που έφερε η ξαστεριά, συναντούμε τους τέσσερις θηροφύλακες για την προγραμματισμένη εξόρμηση με τις βάρκες. Ο Γιάννης Τσαπάνης και ο Νίκος Γεωργίου «ανήκουν» στον Κυνηγετικό Σύλλογο Αλεξανδρούπολης, οι Θοδωρής Τζενδέμης και Τάσος Ραπτόπουλος στην Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή. Παρότι είμαστε κατάλληλα ντυμένοι από την κορφή έως τα νύχια, τα αλλεπάλληλα στρώματα αρκτικού εξοπλισμού επαρκούν οριακά σε συνδυασμό με την ταχύτητα της βάρκας. Φθάνουμε στον «Λημνιό» και δένουμε πρόχειρα. Η σύντομη πεζοπορία στο ξεράδι του Λημνιού, οδηγεί στην ελλαδική εσχατιά! Στην όχθη του μεγάλου ποταμιού, στην άδεια σκοπιά με τις ελληνικές σημαίες... Η απέναντι όχθη, λίγες δεκάδες μέτρα παρακεί, ανήκει στη γείτονα. Αυτό εδώ είναι το φυσικό σύνορο Ελλάδας και Τουρκίας στο Θρακικό Πέλαγος, ακριβώς στο νοτιοανατολικό άκρο του ποταμού. Στον ορίζοντα φαίνονται τα Δαρδανέλια.
Στο «Κυνηγετικό Περίπτερο» που κατασκευάστηκε την δεκαετία του '60 για τις ανάγκες του τότε κυνηγετικού φεστιβάλ, προσπαθούμε να μαζέψουμε τα (κατεψυγμένα) κομμάτια μας. Λίγο καλό, τοπικό τσίπουρο, καυτερή πιπεριά για τους θαρραλέους και το κλασικό λουκάνικο «πέταλο» της Θράκης. Πίσω στην Αλεξανδρούπολη και στα γραφεία του Κυνηγετικού Συλλόγου, συναντούμε τον πρόεδρο κ. Κώστα Ραφαηλίδη και τον ΓΓ κ. Επαμεινώνδα (Νώντα) Τερζή. «Δύο χιλιάδες μέλη μας, από κοινού με τους 6.500 κυνηγούς του νομού και τους πολύ περισσότερους φίλους που συχνάζουν εδώ από όλα τα μέρη της χώρας, βρίσκονται σε αδιέξοδο και αμηχανία. Το Δέλτα έχει ταυτιστεί με το κυνήγι αλλά, δυστυχώς, με τις πρόσφατες εξελίξεις δοκιμάζεται σκληρά ο κυνηγετικός τουρισμός που αποτελεί παράλληλα το μεγαλύτερο μέρος της πίτας της τουριστικής βιομηχανίας του νομού μας», δηλώνει στο «Εθνος - Κυνήγι» ο κ. Τερζής. «Είμαστε ανοιχτοί στον διάλογο. Σημειώστε ότι όλοι οι τοπικοί φορείς ήταν εξ αρχής αντίθετοι με το σκεπτικό της επίμαχης ΚΥΑ. Οι τοπικές επιλογές για τη διάθεση του ελεύθερου χρόνου είναι περιορισμένες. Το κυνήγι και το ψάρεμα είναι τρόπος ζωής για εμάς. Ο,τι γίνει στο μέλλον ας γίνει με τη σύμφωνη γνώμη όλων των τοπικών φορέων και όχι μόνο των κυνηγών», καταλήγει ο κ. Ραφαηλίδης. 
.
Δεν έχουμε πολλά να συμπληρώσουμε. 
Μόνο να θυμίσουμε πως στην περιοχή μας και ιδιαίτερα στο Δέλτα, το Ελληνικό δημόσιο έβαλε να κάνουν κουμάντο άνθρωποι άσχετοι με το χώρο και τους ανθρώπους του.
"Διαχειριστές" που αρνούνται να δεχθούν πως υπάρχουν και ζουν ΚΑΙ άνθρωποι στο Δέλτα του Έβρου!!!!!
"Μελετητές" που "μελετούν" το Δέλτα από τα γραφεία τους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, χωρίς να το έχουν επισκεφθεί ποτέ, αντιγράφοντας παλιότερες μελέτες ή αποσπάσματα απ΄αυτές.... μόνο που όταν είχαν γίνει οι μελέτες αυτές (αληθινές οι περισσότερες), στο Δέλτα του Έβρου είχε ακόμα λιοντάρια!!!!!
Και πάνω στις κάλπικες αυτές μελέτες, στήνονται νόμοι του κράτους!!!!Διαχειριστές, μελετητές, κέντρα λήψης αποφάσεων, που ποτέ δεν έδωσαν καμιά σημασία στον ντόπιο πληθυσμό και που πάντα γράφανε στα παλιά τους τα παπούτσια τους τοπικούς φορείς και άρχοντες.
Όσο γιά την ολιγωρία του Δασαρχείου της Αλεξανδρούπολης..... έέέ όλοι ξέρουν πως ένας απ΄τους υψηλότερα ιστάμενους υπαλλήλους του είναι και πρόεδρος τοπικής "οικολογικής" οργάνωσης κι έχει βάλει σκοπό την απαγόρευση του κυνηγιού.
.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ 4 ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ 1 ΑΡΝΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΤΙ ΘΑ ΦΑΝΕ ΤΟ ΒΡΑΔΥ!!!!!
.Καταλάβατε... ή να κάνω και κακά;;;;;;
.
Γιώργος Αποστολόπουλος

Πλημμύρες στον Έβρο

Χάλι... μαύρο χάλι...